De afkorting PoC staat voor Proof of Concept. Het houdt in dat we het hele project of een bepaald onderdeel ervan werkbaar demonstreren. We testen hiermee al vroeg in het proces of het idee haalbaar is. Zo weet je zeker dat het project technisch te realiseren is en is jouw investeringsrisico minder groot. In dit artikel geven we uitgebreider antwoord op de vraag ‘Wat is een PoC?’ en leggen we uit hoe dat proces er bij ons uitziet.
Insert your content hereDe betekenis van PoC is Proof of Concept: een ontwerp waarmee we de grootste technische uitdagingen van een project werkend demonstreren. Zo weet je als opdrachtgever zeker dat de opdracht technisch uit te voeren is. Dat maakt het ook eenvoudiger voor opdrachtgevers om te beslissen over de investering in het vervolgtraject.
Insert your content hereDankzij het Proof of Concept weet je dus dat jouw idee technisch uit te voeren is. Daarmee is je grootste investeringsrisico eruit. We tonen van die ene technische functie waarvan je betwijfelt of het kan, aan dat het daadwerkelijk te bouwen is. En blijkt het niet haalbaar, dan kunnen we na het PoC stoppen. Je bent dan alleen de tot dan toe gemaakte (beperkte!) kosten kwijt en kunt er op tijd de stekker uit trekken.
Bij kleine projecten is een Proof of Concept overigens niet altijd nodig. Dan bouwen we soms direct een MVP: een Minimum Viable Product. Dit is de versie van de software die alleen alle essentiële functionaliteiten bevat.
Je weet nu wat een PoC is. Maar waarom en wanneer gebruik je het?
We zetten een Proof of Concept vooral in als niet zeker is of jouw idee (of een bepaald onderdeel ervan) haalbaar is. Dat is bijvoorbeeld het geval als het een compleet nieuw idee is, als een soortgelijk idee eerder niet haalbaar blijkt of als je vanwege de grote investering graag weet waar je aan toe bent.
Werken met een PoC past bij iteratief werken (wat wij doen volgens de Scrum-methode). Het idee daarachter is dat je zo snel mogelijk iets kunt laten zien aan de opdrachtgever. Daardoor krijg jij al snel een beeld en kunnen we al vroeg in het proces waar nodig bijsturen.
Dit sluit ook aan op de principes van Design Thinking: de denkwijze achter ons proces. Het idee is dat je al vroeg een visuele weergave maakt en de technische haalbaarheid van het idee test. Zo weet je of wat je maakt ook echt doet wat het moet doen voor de gebruiker.
Nadat we een Proof of Concept hebben gemaakt, gaan we het softwareproject verder uitwerken. De volgende stappen zijn het maken van een Lo-Fi- en Hi-Fi-ontwerp. Het eerste staat voor Low-Fidelity: dit is een eerste grove schets van hoe de software eruit komt te zien. Hi-Fi staat voor High-Fidelity; dit kun je zien als het compleet ingekleurde ontwerp. Daarin zie je het ontwerp uitgewerkt terug: qua functies én qua huisstijl, lettertypes, kleuren, blokken, etc. Zo krijg je een nog concreter beeld bij het resultaat.
Vandaaruit werken we toe naar het MVP (hoewel we dat bij kleine projecten dus soms samennemen met het Proof of Concept). Dit is de eerste bruikbare versie van de app die alle noodzakelijke functies bevat. Functionaliteiten die niet noodzakelijk maar wel gewenst zijn, pakken we in een latere fase op.
Uiteraard gaan we ook de software testen. Dat doen we eerst zelf. Daarna krijgt de opdrachtgever een versie om te testen én doen we gebruikerstests. Op basis van de testuitslagen en eventuele feedback gaan we de app verder finetunen. Zo komen we uiteindelijk tot versie 1, die we daadwerkelijk publiceren in de App Stores.
Ongetwijfeld komen er later nog meer punten bij die belangrijk zijn om op te pakken. Die nemen we allemaal mee in versie 2 (en later in versie 3, 4, etc.) van de app.
Nu weet je ongeveer wat een PoC is. We maken het nog iets concreter door een voorbeeld van een Proof of Concept te laten zien. Voor onze opdrachtgever Exit Toys maakten wij eerst een Proof of Concept om de haalbaarheid van het concept te testen.
Wij ontwikkelden voor Exit Toys embedded software en een mobiele app waarmee je interactieve waterspeeltegels kunt besturen. Via de app kun je de waterstralen in bepaalde tegels aan- of uitzetten en programma’s voor de aansturing van de tegels instellen. We wilden eerst testen of en laten zien dat het inderdaad mogelijk is om de waterstralen te besturen met een app. Daarnaast waren er diverse randvoorwaarden, zodat er maximaal drie waterstralen tegelijk mogen aan staan (vanwege de waterdruk).
We hebben met een simpel model met lampjes gedemonstreerd dat dit inderdaad haalbaar is. Zo wist Exit Toys zeker dat we konden realiseren wat zij voor ogen hadden. Vandaaruit zijn we dit project gaan doorontwikkelen. Dat leidde uiteindelijk tot de Springle: de interactieve en aanstuurbare watertegels zoals die nu in de speelgoedwinkels liggen.
Meer weten over onze diensten als ontwikkelaar van maatwerksoftware? Bel, app of mail ons. We drinken graag vrijblijvend een (digitale) kop koffie met je.
